فينك ....
عماد الشاعر
فينك ....
غبت عليا ... غيابك ويل
وانا مش قادر اصبر تانى
طعم الدنيا المر اذانى
وحملى تقيل
كنت الضهر اللى بيحمينى
واللى يشيل
كنت بغمض عينى فى نورك
يا القنديل
كنت فى عز الكسره بهزر
عمرى ما كنت اسرح او افكر
كنت بعيش بالطول والعرض
وانت همومك
طول البحر وعرض الارض
كنت بنام وانت بتسهرلى
وكنت اما اغلط بتبررلى
وابعد عنك بتقرب لى
تجرى عليا ..
وتحضن فيا
وكفك يمسح دمع عنيا
كنت بتسهر ليلك جنبى
تكوى قميصى ترتب كتبى
وكنت تسبنى انام وارتاح
وتسهر انت وتعمل واجبى
واما كبرت ....
قلت عليا اخرة صبرك
وياما صبرت
ساعتها لقيتك واحد تانى
اتغيرت
كنت معايا كأنك صاحبى
تسهر سهرى
تلعب لعبى
حتى لو افرد طولى ع الارض
تنزل جنبى .... وتفضل تحبى
كنت بتقرا كلامى وتفرح
تعمل معجب ...
تفضل تشرح
وتفهمنى ان كلامى
كله معانى وكله مشاعر
اول واحد يمدح فيا
اول واحد قاللى يا شاعر
وفجأه ف يوم ...
تترك ابنك وحده يقاسى
الم وهموم
مش انا حبيبك ؟
ليه متغبش شويه وترجع ؟
انا بصرخ لك يمكن تسمع
عينى بتبكى ليلاتى وتدمع
ودمعة عينى بتحرق تلسع
انا محتاجك
اكتر منى وانا صغير
قبل ما طعم الروح يتغير
وكل ما وجع الدنيا بيتقل
وكل ما وردة املى بتدبل
ادخل اوضتك
والبس لبسك
وارمى ضلوعى
تنام على فرشك
وامسك صورتك
وابص ف وشك
وافضل ابكى
ابكى واشكى
ابكى واحكى
وبعد دا كله ............
ارجع تانى
عايش وسط الزحمه يا ابويا .......
..............................
................... وانا وحدانى
